Definicja Ekomuzeum
Etymologicznie termin „ekomuzeum” pochodzi od dwóch greckich słów: oikos, które oznacza ”dom” w sensie symbolicznym, rozumiany jako środowisko, a odpowiadający dzisiejszemu pojęciu „mała ojczyzna”, oraz museion jako zbiór rzeczy, (kolekcja od obiektów zainteresowania nauki czy historii cywilizacji) – dając w połączeniu zbiór rzeczy materialnych i niematerialnych związanych z miejscem pochodzenia i życia określonych ludzi, czyli muzeum „małej ojczyzny”. Przedrostek eko- nieodmiennie kojarzy się z ekologią i środowiskiem, co jest zgodne z etymologią, ale środowisko rozumiane jest tu szeroko i nie ogranicza się znaczeniowo do przyrody i środowiska naturalnego, lecz „obejmuje aspekty zarówno przyrodnicze, jak i działalność ludzką w obrębie zawiłego i wzajemnie powiazanego systemu”(Corsane i Holleman).Takie szerokie rozumienie pojęcia środowiska dobrze pasuje do rozumienia tego zagadnienia w koncepcji ekomuzeum. Zgodnie z nią ekomuzea nie odnoszą się wyłącznie do współczesnego środowiska, naturalnego i przetworzonego krajobrazu, który nas otacza. Są w równym stopniu muzeami czasu, jak i przestrzeni. Tak więc cechy naszego środowiska, które są ważne dla ludzi, ponieważ budują związki z przeszłością, mają szczególne znaczenie dla ekomuzeum. W konsekwencji świadectwa przeszłego środowiska – stary dąb, zagajnik, które stanowią cechę charakterystyczną krajobrazu, wieczny charakter lokalnej rzeki, sad, hodowla tradycyjnych ras zwierząt – nabierają specjalnej wagi. Nie mniej znaczące są namacalne elementy pozostawione przez przodków – od kamiennych kręgów, steli i zabytków archeologicznych, zamków, zabudowań wiejskich, wyschniętych studni, po szałasy pasterskie czy tradycyjny układ pól – środowisko ukształtowane przez człowieka, które wiąże nas z przeszłością. Ekomuzea służą zachowaniu i interpretacji wszystkich tych elementów środowiska w celu odkrycia więzi łączących z przeszłością i poczucia przynależności.
(Źródło: ”Zielone szlaki - greenways – Praktyczny Poradnik” pod redakcją D. Zaręby, Fundacja Partnerstwo dla Środowiska, Kraków-Brno 2007r.)